Bugün Benim İyi ki Doğdun'um :-)

Artık her yıl doğum günü yazısı yazar oldum. Bunu yapmayı seviyorum doğrusu.
Bir önceki yazının üstünden bir yıl geçmiş, inanmak zor...
Niye bu kadar aceleyle, koşa koşa geçti bilmiyorum. Hayat bu yaştan sonra böyle hızlanıyor mu acaba? Aslında şimdi yavaşlaması lazım değil mi?
Daha şimdi tanışmadık mı kendimizle? Neyi severiz, neyi sevmeyiz, neyi isteriz ya da istemeyiz daha yeni öğrenmedik mi?
Nasıl biri olduğumuzu daha yeni görüyorken... Tadımızı çıkara çıkara yavaş yavaş zaman geçirecekken dünyada, bu ne hız ki şimdi?

Neyse, ne yapalım, zaman yavaşlatıcımız yok henüz. Olursa seri üretime geçerim söz, biliyorum çok kişi ben gibi.:-)

Dün gece gün 11 Mayıs'a döndüğü saatlerde, kapımda bir demet papatya buldum. Sevdiceğim getirmiş. Gecenin o saatinde, kalkmış, düşünmüş beni, almış papatyasını dayanmış kapıma..
Ne güzel şey böyle sevilmek, böyle özel hissettirilmek, böyle değer görmek... Hem de sevdiğinden, özel hissettirmek istediğinden, kıymetlinden. Aynı karından doğmadığın ama öyle gibi hissettiğinden...

Ardından başka bir sevdiceğimden telefon mesajı... O da sevgisiyle birlikte iyi ki doğduğumu söylüyor.

Ertesi sabah yürüyüşe davet eden başka bir sevgilim, deniz kenarında bir cafede sohbetiyle, mis gibi adaçayıyla günümü taçlandırıyor.
Eve geliyorum, dünyanın en güzeli, en düşüncelisi, en hassası, en tatlısı, en en en sevgilim bana kahvaltı hazırlamış, zeytinin çekirdeklerini bile çıkarmış, ayıcık kalıplı tavayla yumurta yapmış, o zeytinleri ayıcığın gözleri yapmış, biberle ağız burun yapmış, sonracığıma, uğraşmış, ekmekleri kalp seklinde kesmiş, minik minik kalpli ekmeklere reçeller sürmüş, domatesler koymuş, yeşil çayımı da hazırlamış..
Nasıl eğlenceli, nasıl güzel, nasıl ince düşünülmüş bir masa...
Benim için yapılmış, emek verilmiş. Ne çok değeri var...
Bir de güzel kalbi pıt pıt atmış bunları hazırlarken.
Bundan daha güzel ne var ki?
Sevginin bu kadar cömertce üstüme yağıyor olmasından daha güzel ne var?

Telefonlar, mesajlar geliyor...
Doğum günlerimi her yıl önemsiyorum. Bu gün hep güzel geçsin, hep unutulmaz olsun, özel olsun istiyorum.
Günü yarıladım, içim ve yüzüm güleç.
İyi ki hayatımda sevdiğim ve beni sevenler var. Besliyorlar beni güzelim aşklarıyla..
Ne mutluyum, ne şanslıyım..

Gelelim yaş meselesine.
Bilen bilir, geçen yıla kadar yaşım, hele ki bu yaşlarım benim için meseleydi.
Ben hala 30'lu yaşları sayıklarken bir arkadaşım pat diye, sen 40 oldun, dedi. 40! Biz küçükken, 40 yaşındakilerin bir ayağı çukurda sanardık. Oooo çok büyük, kocaman, yaşlı, fazla bile yaşamış hatta :-)
Ama ne zaman ki insan o yaşa geliyor.. Ne çok yaşaması, az bile yaşadık daha, dedim ya, daha yeni yeni tanıyoruz kendimizi..

Tabii 25 yaşın dış cephesiyle bu yaşımın iç cephesinin kombinasyonunu çok isterdim mesela:-)
Tamam henüz dış cephede bozulma dökülme yok ama yani, 25 yaşı da kimse geri çevirmez değil mi? Ama ruhu orada kalsın tabii. Şimdiki ben'in ruhunu 25'lik Nuray'ın bedenine tıkıştırabilirim. Çok da mutlu olurlar birbirlerinden...
Tanıyorum ikisini de:-)

Geçen yıl 39'u bitirip 40'a girmiştim. Giden yaşıma sarılıp, hatta yapışıp kalmışken :-) yılın ikinci yarısında bir boşvermişlik geldi. Yaşımı soranlara 40 der oldum, hiç üzülmeden, sıkılmadan, utanmadan hatta :-)
Kabulum artık yeni yaşım.
Hele ki 40'ın da üstüne basıp geçtim..
41 kere maşallah'ım artık..

Cinebonus Sinemaları beni davet etmiş, gelin istediğiniz bir filmi izleyin diyorlar...
Bu nazik daveti geri çevirmeyeyim:-)
Şimdi gidip film seçeyim, gelen telefon ve mesajlarımla ilgileneyim..
Günümün geri kalanınında da kendimi şımartayım.
41. iyi ki doğdunum'u da gülümser hatırlayayım.