Nuray İlbars: Seksenler

80'lerde çocuktum ben. 10 yaşımı sürmeye başladığım yıllar. Çocukluğumu an an hatırlamıyorum. Ama hatırladıklarım o yıllarımı özlememe ve çok sevmeme yetiyor.

İçinde kaybolduğumuz, artık asosyalleştiğimiz ya da sanal olarak çok fazla sosyalleştiğimiz bir girdabın içindeyiz.
Komşuluk yok, selamlaşma yok, güler yüz yok.
Herkes bir yol tutturmuş gidiyor.
Küçükken hepimizin yolu aynı yere çıkardı. Yaşadığımız yer gibi dünyamızda küçüktü. Herkesin birbirini tanıdığı küçük yerlerde nefes alıp veriyorduk çünkü.

Misafire baklava ve çay yetiştiremediğimiz, zilimizin hiç susmadığı bayramlar yok artık.
Evimize yatılı gelen misafiri, yerimiz yok diye kendi evinde ağırlamak isteyen komşularımız da...
Mahalle bakkalımız gözdemiz değil. Sebzemi meyvemizi birinci elden, tazecik, soru işaretsiz alamıyoruz. Yediğimiz her şey sır perdesinin arkasından koparılıp geliyor.
Yaşamak için yiyoruz. Soluk alıyoruz. Kimseye aldırmadan geçip giden yılların içinden geçip gidiyoruz biz de.

Az sonra göreceğiniz her bir fotoğrafta, videoda, seksenlerde çocuk olanların bir anısı kilitli.
Herkes kendi zamanına gidip kalacak muhtemelen.
Belki benim gibi zaman dursun burada artık, geri dönüp çocukluğumu bir kere daha yaşayayım, diyecek.
Belki iyi ki değişmiş, gelişmiş, renklenmiş her şey diyecek.

Bazıları sevmez geçmişte dolaşmayı, Geçmiş geçti gitti, derler.
Benim geçmişim hala geçmedi. Bende, benimle.. Gitmiyor. Göndermiyorum:-)

Işınlanma icad edilirse eğer, gideceğim ilk yer, çocukluk ve gençlik yıllarım olacak.
Gidip kalacağım hatta saklanacağım orada.
Zaten bir gideyim, daha da gelmem buralara:-)

Görecekleriniz ve okuyacaklarınız size ne düşündürüp hissettirecek bilmiyorum ama mutlu etsin derim...
Niyet budur:-)

Şimdi bile ara ara alıyorum, çaktırmayın:-)

Manzaları televizyon dolabımız.

Çatıya çıkar biri, çekiyor mu? der, içerideki yok, karlı hala, der. Kar gidene kadar sürer bu:-)

Televizyon dolabının olmazsa olmazı: Regülatör. Sabah televizyonla birlikte açılır, gece kapatılır.

Taş Devri. Yaba daba duuuuuu:-)

Ne çok çevirirdik bu topacı.. Gerçi erkekler daha başarılıydı niyeyse?

Kokusu, tadı başkaydı sakızlarımızın..

Temizliğimizi Vim'e borçluyduk:-) Kokusu gelir burnuma hala. Hoş hala var ama formu değişti.

Her genç kızın rüyası: Zetina Dikiş Makinası. Gerçi benim hiç rüyama girmedi ama:-) Annemde vardı bu makineden. Hala duruyor.

Kara Şimşek. Konuşan araba. Ne sükseli gelirdi! Hala konuşturamadılar arabaları ama yol göstericiler konuşabiliyor. Karşılıklı diyaloğa geçilmedi henüz. Olsun, o da olur.

Mutlaka okurdum:-)

Her evde vardı neredeyse. Bizimki iki katlıydı ama:-)

Sakızı, karikatürleri, kokusu, tadı...

Telefon jetonları. Cep telefonu nerdee... Yollardaki ankesörlü telefonlar gayet iş görürdü. Kimse kimseyi ense mesafesinden izlemezdi. Cep telefonları öyle işte. Kapatsan ayrı dert, açsan ayrı. Artık yer tespiti de yapılıyor malum.. Eskiden özgürdük. Geliştik, değiştik evet ama esiri olduk değişimin.

Yıllarca ıspanağın demir kaynağı olduğuna inandık, Temel Reis sağolsun.. Ama sonra hesap hatası yapmışız, rahat olun, dediler, arayı açtık ıspanakla:-)

Şimdi olsa yine izlerim. Ailece beklenirdi Dallas günü. Oturur hep birlikte izlerdik. Şimdi herkesin odasında bir televizyon, herkes istediğini izliyor. Yayın tek değil artık. Diziler de..

Gazoz kapaklarını toplardık. Güya televizyon'un harflerini bulursak televizyon kazanacakmışız. Ben duymadım kazananı..Tam hatırlamıyorum ama bisiklet falan da vardı galiba..

Kalbin kadar temiz bir sayfa ayırdığın için teşekkür ederim'le başlayan, sepet sepet yumurta sakın beni unutma'yla biten bir dolu unutulmuş arkadaşlıkların defteri. Hepimizin vardı. En çok, öğretmenlerimiz ne yazmış diye merak ederdik:-)

Ah elcağızlarımızla yazdığımız ucu yanık mektuplar.. Ankara'da okurken arkadaşlarımdan gelecek mektupların yolunu gözlerdim. Her gün, hatta günde birkaç kere posta kutusunu kontrol ederdim. Sayfalarca yazardık birbirimize, sayfalarca... Yazmak, okumak göndermek ve almak ne büyük heyecandı, mutluluktu..

Gırgır. Tabii ki her evde vardı. Çalı süpürgeler vardı bir de. Ev toz içinde kalırdı onunla süpürünce, güya temizlik yapıyoruz:-) Bakayım ondan da bulabilir miyim:-)

Buldum. "En ilkel temizlik aracı" olarak kayıt altına alınmış garibim:-)

Kırmızı bisikletim...Ne çok severdim. Çok sık zinciri bozulurdu ama. Elim yüzüm kir yağ içinde, (kendim tamir etmeye çalışırdım çünkü:-)), tamirhanede bulurdum kendimi her defasında:-)

Süpürge biraz daha medenileşiyor. Torbalı, elektrikli. Ho ho ho hover, süpürür döver, her yeri temizleyen, hover hover hover:-)

Bu radyonun aynısından vardı bizde. Babacığım her öğlen işten gelir, yemek yiyip, şekerleme moduna geçmeden önce asoşeytid pres'in sunduğu haberleri dinlerdi.:-)

Bizim de buna benzer bir plak çalarımız vardı. Kapatınca çanta olurdu.

Füsun Önal'ın Minik Kuş şarkısını ezberlemiştim. Yıllar sonra bulup dinlemek mutlu etmişti..

45'lik kaydını buldum:-)

Dünya kadar plak vardı.. Neredeler kimbilir. Kıymet bilmedik..

Bayılırdım! Hala bile arada alır yerim:-)

Eti Cin'de pek popülerdi ama fazla sevmezdim galiba..

Ya SEK süt ya da mahallenin sütçüsünden gelirdi sütümüz. Hala var şişenin bu formu.

Şeker Kız Candy. Az gözyaşı dökmedik beraber:-)

Beslenme Çantası. Aynısının mavisinden vardı. Anneciğimin yaptığı köfteli ekmeğin kokusu geldi burnuma...

Önlüklerimiz siyahtı, yakalarımız beyaz. Cebimizde mutlaka temiz bir kumaş mendil olurdu. . Her pazar mendilimiz yıkanır, ütülenirdi mutlaka. Tırnaklarımız kesilirdi. Pazartesi günleri tırnak kontrolü yapılırdı temiz, ütülü mendillerimizin üzerinde. Şimdi tırnaklar uzun, ojeli, cilalı gidiliyor okula. Makyajı atlamayalım. Saçlardaki boyayı da. Nereye gidiyoruz bilmiyorum.

Bu arada, solda oturan esmer, kara kız ben miyim ne? :-)

Yakalarımızı mutlaka annelerimiz örerdi. Önlüklerimiz de her sonbahar, okul açılmadan üzerimize göre dikilirdi.

Şarkısı üzerine; size salam, size sucuk getirmişeeem, diye berbat esprilerin yapıldığı zamanın şarkıcısı:-)

İşte bu şarkı:-)

Önce Anıtkabir'de İstiklal Marşı'yla yapılan askeri tören. Sonra kapanış ve sonra bu görüntü ve tiz bir ses. Yayın bitti, gidin yatın artık:-)

Necefli maşrapamızı nasıl unuturuz? Yayın kesildiği an belirirdi ekranda:-)

Teyp kasetleri. Elvis Presley hayranıydım ben o zamanlar, hala da öyleyim gerçi. Yaşadığımız yer kasabaydı. Şehirden sipariş ettiğim Elvis kaseti için bir hafta beklediğimi bilirim. Şimdi, birkaç saniyede istediğiniz şarkı kulağınızda. Tamam güzel elbette. Hız, hemen elde etmek vs. Ama ben bekleyip heyecan duymayı tercih ederim hala. Ben gelemedim bu zamana, kaldım oralarda:-)

Ah leblebi tozu:-) Bakkal Ziya Amca'dan alırdık. Yerken ille bi boğulurduk:-) Kikir kikir gülerdik çünkü..Kaçardı boğazımıza haliyle:-)

Para çikolatalar. Pek hoşuma giderdi o yaldızlı kağıdı açmak...

Uçan Kaz.Yılbaşı, annem ve arkadaşları yılbaşı sofrası hazırlıyor. Ben salonda dizlerimin üstünde oturmuş Uçan Kaz'ı izliyorum. Hafızamdaki fotoğraf bu...

Vikinler. Viking burnunu kaşıyarak düşünür, her defasında bulurdu bir çözüm.. Ve sonunda derdi; Haftaya, buluşalım haftaya, Vikingler geliyor, devamı haftayaa... :-)

Şirinler. Huysuz Şirin, Sakar, Şirine, Uykucu... Kötü Gargamel. Her defasında Şirinler tuzağından kurtulsun diye beklerdik. Kurtulurlardı tabii eninde sonunda:-)

Bay Meraklı. Mmmm, daaaa... diye diye bir dolu iş gelirdi başına. Videosunu da buldum:-)

:-)

Jetgiller. Yemek derdi yok, bulaşık, temizlik derdi yok. Kıyafetler bir düğmeye basılarak giydiriliyor. Lüküs hayat yani:-) E hadi, keşfedilsin artık. Kaç yıl önce adamlar düşünmüş o kadar. Geldik gidiyoruz hala göremedik! Peeee...

Ve işte benim Heidi'm ve Peter'im.. Bu çizgi filmin kişisel tarihimde başka başka renkleri, tadı, anıları, anları var. Müziği ayrı, karakterleri ayrı, rengi, yeşili, hissiyatı ayrı..İçime işleyen, beni içine alan, ait hissettiren bir çizgi filmdir bu. Hala öyledir.

Ton Ton Ailesi. Hop hop hop, değiş ton ton:-)

Cool Pink Panther'im benim:-)

Tom o zaman da Jerry'i yakalayamıyordu:-) Beceriksiz kedi:-)

Fokur fokur kaynatılırdı iğneler. Kaynayınca steril oluyor evet ama acil durumlarda ne yapıyorlardı ki acaba? Vardı bir çözümleri herhal..

Simli kartpostallar. Her yılbaşında, bayramda mutlaka kart alışverişine çıkardık. Gönderecek birilerimiz olurdu illaki.. "Ailece bayramızınız kutlarız" demek bile bir incelikti, hoşluktu.

Çocukluğumun sonlarına yakın almıştık. Pembeydi benim Converslerim de..Kendime siyahını aldım birkaç yıl önce ama giyemiyorum, çoook rahatsızlar! Nasıl giyiyormuşuz, ya da hala giyiyorlar bilemedim..

Her hastanede mutlaka olurdu. Şışşşşşş.....

Aynısından vardı bizde de. Önce santrali arardık, numaramızı yazdırırdık. Artık ne zaman hat düşerse, onlar bizi geri arar istediğimiz numarayla görüştürürlerdi. Şimdi dünyanın öbür ucuyla görüntülü olarak, istediğimiz yerde ve zamanda konuşabiliyoruz..O zaman söyleselerdi inanır mıydık?

Hala çocuklara hediye olarak alınabilir bence. Çok vakit geçirirdim bu oyunla..

Eti Reklamı, Bir bilmecem var çocuklar, diye başlayan...

Babacığımın vardı böyle bir daktilosu..

Bu da hesap makinasıydı... İkisinin de tıkır tıkır sesi hala kulaklarımda..

Walkman'li yıllar. Her genç kızın olmazsa olmazıydı. Büyüklüğüne bakar mısınız? :-)

Banyo günü pazardı. Hiç sekmezdi. Annem banyodaki sobayı yakardı. Sobanın su haznesindeki su ısınınca sırayla sokardı bizi banyoya. Su sıcaksa ve "çok sıcaak" diye bağırırsak, yerdik kafamıza banyo tasını:-) İlk zamanda komili sabunuyla yıkanırdık. Saçımız dahil. Sonraları Blendax çıktı. Mavi şisesinde..

Yalnız kovboy. Müziğini çok severdim ben:-)

Nam nam nam:-)

Her evde olurdu bu dergilerden. Örgü pek modaydı..

Hatırlıyorum bu dergiyi..

Cosby Ailesi

Altın Kızlar

Video kasetlerinin revaçta olduğu zamanlar. Filmler videocudan kiralanırdı.

Deterjanlar kremliydi o zaman.

Annem bütün hamurişlerini sana ile yapardı. Öyle tek tek almazdık. Karton kutuda çok sayıda alınırdı. Zaten zeytin tenekede, reçel büyük kavanozlarda alınırdı. Bol bol, çok çok alırdık ne alıyorsak... Bereketli yıllardı...

Bayramlarda yapardı annecim. Öyle nefisti ki, annemden fırça yemek pahasına dayanamaz, aşırır dururdum:-) .

Bir de sana böreği vardı. Onu da şahane yapardı annem. Üzerinde pudra şekeri koyardı.

Sobalar ısıtırdı bizi o zamanlar. Ama annelerimiz sayesinde. Tamam, kış geldiğinde el birliğiyle kurulurdu ama yakmak, temizlemek hep anneme aitti. Ne zor.. Biz sıcacık yatağımızda yatarken o sabahın köründe kalkar, sıcak eve uyanalım diye odun, kömür taşıyıp sobamızı yakardı. Sobanın üzerinde her zaman sıcak suyumuz, çayımız olurdu. Yemeklerimizi de genellikle soba pişirirdi:-) Ayrıca boruya takılan metal tellere de çamaşır asardık. Ne çok işe yararmış..

O boruları takmak bir dert, çıkarmak ayrı dertti. İs olur içi bazen, tüter, evde göz gözü görmez. Çıkarıp temizlemek gerekir...

Sonbaharda herkesin evinin önüne kışlık yakacağı yığılır, ev halkı odun ya da kömür ne alınmışsa, odunluğa-kömürlüğe taşırdı yakacaklarını..

Soba sıcağı başka ısıtırdı insanı..

Hepimizin mutlaka bir mekap ayakkabısı olmuştur. Pek şıklarmış şimdi bakıyorum da..

Ziraat Bankası'nın kumbarası vardı bende. Doldururdum içini, babamla gider açtırır, hesaba yatırırdık biriktirdiğim paraları.

Her evin duvarında ağlaya ağlaya gözünde yaş kalmadı. Çocukceyizin adı yıllar sonra Avrupa Yakası'nda Çiko'ya çıktı. :-)

Aşklarımın ilki:-) O dönem beni tanıyan herkes Elvis'e aşkımı bilirdi. Filmini gören arardı hemen, seninki çıktı izle, diye:-) Arkadaşlarım fotoğraflarını kesip getirirlerdi. Dünya kadar küçüklü büyüklü Elvis Presley fotoğrafım vardı.. Deftere yapıştırmıştım hepsini, açar açar bakardım..

Her ay mutlaka alırdım. Hele ki Elvis'im canım kapakta, almaz mıyım hiç!

Şarkı sözleri olurdu için de, bir de posterler. Odamın duvarları posterden görünmezdi...

Çamaşır günü bizim evde kabus gibi geçerdi. Mutlaka su kesilirdi, merdane çamaşırı sarardı, annem hem makinaya hem de bize kalayı basardı:-) Çok sinirli olurdu çok... Düşününce hak veriyorum şimdi. Narin parmaklarımızın bir tuşa basarak yıkadığı çamaşırlar gibi değildi elbette annemin çamaşır çilesi. Her şey zormuş o zaman, şimdi her şeyin kolay olduğundan daha çok...

Amerikan Trilogy'yi söylerken, canım benim:-))

Bu şarkının canlı konser kaydı vardı bende. Videoyu gözümü kapatıp dinlediğimde genç kızlığımda buluyorum kendimi..

Daha çok erkekler oynardı ama canım sıkıldığında evde kendi başıma bilyelerle oynadığımı hatırlıyorum:-)

Beş taş oyunu. Çocukluğumun favori oyunlarından. 5 tane yuvarlak taşla oynanırdı. Bilen bilir, anlatmam kolay değil:-)

Sek sek, yakan top, saklambaç. Ne güzel oyunlarımız vardı.. Çocukluğumuz kir toz içinde sokaklarda oyunla geçti. Eve yemek için giderdik sadece. Bazen oyundan kendimizi alamaz, annemizin hazırladığı tereyağlı reçelli ekmeklerle açlığımızı geçiştirirdik..

Çocukluğumun müzik arşivinde arabesk şarkıların o zamanki şahı padişahı Ferdi Tayfur ve Orhan Gencebay da var. Ben seçip dinlemiyordum, yabancı şarkılardaydı benim kulağım ama evde dinleniyordu. İki ablam genç kızlıklarını yaşıyorlar, aşklarına, aşk acılarına yarenlik ediyor iki arabeskçi. İster istemez benim kulağıma da doluşuyor tüm sözler, müzikler. Yıllar yıllar sonra birlikte yaptığımız bir araba yolculuğunda Ferdi ve Orhan şarkıları çalarken, tüm sözlerini ezbere bildiğimi ve şarkılara eşlik ettiğimi farketmiştik şaşırarak:-)

Ferdi Tayfur - Olsan İçmez miydin ? En damarından:-)

Orhan Babamız:-)

Orhan Gencebay Hatasız Kul Olmaz (Özel Plak Kaydı)

Ümit Besen-Nikah Masası

Ümit Besen - Okul yolunda

Ferdi Özbeğen-Ağla Halime

1981 TRT Müzik Programı

Çocukluğumu bitirmiş genç kızlığa geçmişim. Madonna'ya ve şarkılarına hayranım.. Konser kayıtlarını izliyorum. Hayranlığım katlanıyor.

Ağzım kulaklarımda okumuştum bu kitabı:-)

Videolarla 80'lerin şarkılarını dinleyeceğiz şimdi de.. Gidip video bulayım..
Daha çok işim var çooookkk:-)

Romina Power -Al Bano - FELICITA

Papa Don't Preach- Madonna

Michael Jackson - Billie Jean (1982)

Modern Talkin- One in Million- Bu şarkıyı ezberlemiştim, hala da çok severim:-)

Culture Club- Do You Really Want To Hurt Me

Yeke Yeke-Mori Kante

Dr. Alban - No Coke

Culture Club - Karma Chameleon

•Orson Welles - I know what it is to be young-1984

Ace Of Base- All That She Wants

Modern Talking - You're My Heart, You're My Soul

Kim Wilde-You Keep Me Hangin' On

Roxette- - Listen To Your Heart

Modern Talking - Brother Louie

George Michael - Careless Whisper (1984)

Alphaville - Big In Japan

Dire Straits- Brother In Arms

Dire Straits - Romeo and Juliet

Duran Duran - Wild Boys

Falco - Jeanny

MFÖ-Güllerin İçinden

s Pet Shop Boys- Domino Dancing

The Cure - Lovesong

Billy Joel- The River Of Dreams

Scorpions- Wind Of Change

Scorpions- Still Loving You

Billy Joel - We Didn't Start The Fire

Take My Breath Away-Berlin

Walk Like An Egyptian -Bananarama

The Bangles- Eternal Flame

Life is Life - Opus

Hello Lionel Richie

Maria Magdalena Sandra

Walk Of Life Dire Straits

Sledgehammer Peter Gabriel

To Shy Kajagoogoo

Footlose Kenny Loggins

Say, Say, Say Paul McCartney - Michael Jackson

Nothing Compares Sinead O’Connor

Smooth Operator Sade

Celebrate Youth - Rick Springfield

Eye of The Tiger - Survivor

Bonnie Tyler-Total Eclipse of the Heart

What’s Love Got to the With it Tina Turner

Red Red Wine UB40

Wake Me Up Before You GoGo Wham!

Bu şarkıyı kaç kere dinleyip dansettiğimi hatırlamıyorum bile:-) Annemler evde yokken geçerdim televizyonun karşısına, açardım teybi, deli gibi dansederdim. Zannederdim ki bir tek ben görüyorum kendimi televizyonun camında, Meğer dışarıdan da komşu izleyicilerim olurmuş. Perde içeriyi gösterirmiş. Annem söyleyince ne utanmıştım! :-)