Amcam

Beş gündür hastanedeymiş, haberimiz yok.
İki gün önce öğreniyoruz; Yıllardır var olan kalp hastalığının getirdiği nefes darlığı yoğun bakıma götürüyor onu.
Kapısında bekliyor çoluk çocuk.
Konuşuyorum; solunumu makinalar sağlıyor. Kendi kendine nefes almaya başlayınca kurtulacak, diyorlar.
Bir gün sonra haber geliyor.
"Kaybettik."

Annem gittiğinde de böyle olmuştum ben.
Durmuştum.
Kalmıştım.
Gözüm kuru.
Hissiz.
Ne hissediyorsam anlamsız.
Kavrayamama, anlayamama hali.
Sürekli kendine sorma hali: Nasıl yani? Biri ölünce noluyordu?
Sanki hiç bilmiyorum, dünyanın ilk ölen insanı o ve ben biri gidince ne yapacağımı, nasıl hissedeceğimi bilmiyor gibiyim.
Şimdi de amcam ve ölüm havada asılı. İkisi de birbiriyle ilgilenmiyor. Örtüşmüyorlar.
Geçen yıl kızının düğününde bir aradaydık. Gülen, sevimli tombiş yüzü hala var gibi.
Ama yok.

Baba tarafımdan sadece iki halam kaldı.
Beş erkek kardeşin beşi de gitti..
Ortalama yaşları 65.
Hepsi dinçken üstelik.

Tüm gün dışarıdaydım. Koşturmacada.. Oradaydım ama yoktum.
Kafamdaki "amcama ne oldu, nasıl yani" soruları hiç durmadı. İnatla birbirleriyle örtüşmediler. Havada asılı kaldılar.
Akşama kadar.
Eve dönünce kaskatı halim çözülmeye başladı.
Hala anlamsızım ama gözüm yaşlı.

Amcam beni seviyordu biliyorum.
Ben de onu.
Biliyorum.
Ayrı illerdeyiz. Sık görüşemiyorduk. Ama son birkaç yıldır daha bir yakındık.
Sohbetlerimiz oldu çok. Birbirimizi daha çok sevdirecek, daha çok anlatacak kadar.
En son bayramda duydum sesini.
Artık o ses de yok.
Kardeşlerinin yanında çıkacak sesi belki de.
Bilmiyoruz ki nereye gidip, ne yapıyorlar, görüyorlar mı birbirlerini?

Bildiğim artık amcamı arayamayacağım.
O da gidenlerden oldu.

İnşallah orada rahat rahat nefes alıyordur.
İstediği gibi yiyor içiyordur.
İyi olsun işte.

Amcam, Kars'a gelmemi hep çok istedin biliyorum. Söyledin de.
Ama ben bir türlü gelemedim.
Kendime kızıyorum şimdi.

Gelseydim sevinecektin.
Oradaydın gelemedim.
Gittin yine gelemiyorum.

Gelsem göremeyeceksin, sevinemeyeceksin de. O yüzden gelemedim.
Geldim say sen...

Tombiş yanaklarından, ellerinden öperim.
Güle güle git.