Behzat Ç. Bir Ankara Polisiyesi

Son yılların en marjinal, ters köşe televizyon dizilerinden biri.
Alternatif, ezber bozan, klişesiz.
İzleyeni çok, izlemeyeni de.
Ya çok seviyorlar, ya nefret ediyorlar.
Aşk-nefret ilişkisi yaşatmıyor ama.
İzlemeye başlıyorsanız bir şekilde çok seviyorsunuz. Tüm karakterleri hem de.
Karakterlerinin çoğunun tüm kabalığına, edilen küfürlere, argoya rağmen hem de.

Bu dizi önce bir yazarın kafasında filizlenmiş.
Filizlenen kelimeler bir kitaba doluşmuş. Adı "Her Temas İz Bırakır" olmuş.
Yazarın adı Emrah Serbes.
31 yaşında.
Tiyatro oyunları yazarken, polisiye kitap yazmaya yönelen, akıllı, gündemi takip eden, insan, komik, cesur, duyarlı bir genç adam.
Behzat Ç. dizisi de kendi karşılığı aslında.

Emrah Serbes, ilk romanını sinemalaştırmak istemiş ama olgunlaştıramamış senaryoyu. Sonra dizi olmasına karar vermiş. Taslak hazırlamış ama beğenmemiş, olmamış.
Aynı evi paylaştığı arkadaşı  Ercan Mehmet Erdem'e, en iyisi senaryoyu sen yaz, demiş.
O da zaten hikayeyi daha word dosyasıyken bildiği ve devamlı üzerinde konuştukları için yazmaya başlamış zorlanmadan.
Yani Emrah, Ercan'a güvenmiş ve Behzat Ç. dizisi dünyaya gelmiş.

Dizi tek başına senaristi ya da yazarıyla var olmuyor elbette. Oyuncular ve hatta tüm set ekibi, dizinin kalitesini ve izlenilirliğini etkileyebilecek güce sahip.
Hepsi çok şanslı olduklarını düşünüyorlar.
Çünkü sette; yönetmeninden çaycısına, ışıkçısından kostümcüsüne herkes aynı dili konuşuyor. Uygun kimya yakalanmış yani. Bu kimya diziye samimiyet olarak yansıyor.

Her Temas İz Bırakır kitabının tamamı ilk bölümde tüketiliyor.
Sonraki bölümlerle karakterler eklenip konu genişletilerek devamlılık sağlanıyor.
Dizi devam ederken, Emrah Serbes'n ikinci kitabı Son Hafriyat, Behzat Ç. Seni Kalbime Gömdüm adıyla film oluyor. Film ve dizi eş zamanlı çekiliyor.

Diziyi takip edenler filmin gösterim tarihini soluksuz bekliyorlar. Gün sayıyorlar adeta.
Sonunda görücüye çıkıyor ve çok beğeniliyor.
Zaten dizinin her bir bölümü film  kalitesinde ve tadında olduğu için, film de izleyenlere
dizinin bir bölümünün sinemaya aktarılmış hali gibi geliyor.

Polisiye roman uyarlaması olan Behzat Ç. dizisi, cinayet şubenin yaklaşık 10 çalışanını ve onların ailelerine yayılan bir cast'a sahip.
Dizi karakterleri öyle kemikleşmiş ki her birini sanki daha önceden tanıyor ve çok seviyormuşsunuz hissine kapılıyorsunuz zaman geçtikçe.
Dizi, dünya ve ülke meselelerine kafa yoran, politik, günceli takip ediyor.
Her bölümde mutlaka Akbaba'nın "aga cinayet var" demesiyle cinayet çözülmeye çalışılıyor ekipçe.

Cinayet masasının ne menem bir yer olduğunu anlıyorsunuz. Her gün cinayete kurban giden biri, ceset, morg, maktul yakınları, şüpheliler, deliller, soruşturma, gözaltı, katile giden yol ve sonuç.
Cinayet çözülürken eş zamanlı olarak karakterlerin yaşamlarına da tanıklık ediyorsunuz.
Komik ögeler serpiştirilmiş dizinin zeminine. En dramatik anda bile bir güldürebiliyorlar.
Bazen çok geriliyorsunuz, tahminlerinizin ötesine varıyor iş.
Acımasız, soğukkanlı seri katiller, ekipten birilerinin muhbirliği, arkadan iş çevirmeler, aslında en büyük zararın en yakından gelebileceğine tutulan ayna..
Bir tutam aşk, bir tutam gizem, biraz fırlamalık: Behzat Ç. Bir Ankara Polisiyesi.

Behzat Ç. karakteri Erdal Beşikçioğlu'nun elinde nefes alıyor. Aslında yakışıklı, karizmatik, hoş.
Fakat karakteri allayıp pullayıp cillop gibi çıkarmamışlar ekrana.
Behzat Ç başka biri.

Çirkin, bıyıklı, her daim kirli sakallı, saçı başı bir yanda, birası elinden düşmeyen, gündüz bile kupasından ya da şişesinden votkasını içmeyi rutin sayan, küfürlü, argo, kaba bir adam.
Genel olarak geçmişine baktığımızda aslında tam bir "loser".
Fırtınalı aşklar yaşıyor. Sağı solu beli değil. Ne âşık, ne değil.
Kadınların bayılacağı bir erkek tipi değil ama niyeyse tüm kadınlar bayılıyor ona:-)
Mesela "seninle mutsuzluğa da varım" diyen kadınları mutsuz etmesi muhtemel. Ama o kadınlardan biri gidip onunla evleniyor :-) 

Behzat Ç başının dikine giden, kalıplara sığmayan, kural kaide dinlemeyen, itaat etmeyen ve bu yüzden aldığı cezalarla yıllardır terfi edemeyen bir cinayet büro komiseri. Kanunlar umurunda bile değil. Çoğu kez vicdanıyla karar veriyor. Sonuçlarına katlanacak kadar da gözü kara. Dünya yansa umurunda değil.
Agresif, ne zaman, neye, nasıl tepki vereceği belli olmayan saatli bomba prototipi.
"Nasılsın, neden, niçin" sorularını ya cevapsız bırakıyor ya da "saçma sapan konuşma la" diyor.
Deli işte.
Ekibin başı, çalışanların ilk adresi, hepsinin en agresifi ama en yufkası, en yüreklisi.
Hikâyenin belkemiği.

Akbaba, Hayalet, Harun, Eda, Cevdet, Şevket, Şule, Savcı Esra, Suna Komiser, Aziz Abi, Selim, Ercüment, Memduh Başgan, Ceyda, Bahar, Gönül ve diziye dâhil olan tüm figürasyonla birlikte son zamanların en iyi işlerinden biri.  

Dizide suçlu psikolojisi de analiz ediliyor. Katillerin neden katil olduğunun alt metni yüzeye çıkarıyor. "Yaptım ama bi sor niye?" cevap buluyor çoğu kez.
Her katil suçlu mudur'u sorgulatıyor.

Bu kadar açık yürekli ya da şefkatlice yaklaşmıyorlar elbette her katile.
Dayak ve küfür var. Çoğu kez sorguda Behzat'ın elinden adam alıyorlar. Öylesine kaybediyor kendini.
Ama bazen, esas aldığı insanlığı, pişmanlık bile yansıtıyor yüzüne.
Senarist karakterleri vicdanlarıyla hareket ettiriyor.
Belki izleyiciyi yakasından tutup bırakmayan duygu da budur. 

Cinayet Büro'nun çoğu Ankara aksanı argolu.
"Aga, la, bebe, ha" gırla. Ettikleri küfürlere” bip “ yetişmiyor:-)
Tabii ki başı Behzat Ç çekiyor.
Bir ara dizideki kadınların yanında daha az bip’lenmeyi denediler. Daha iyiler şimdi. 
Mütemadiyen uyarı alıyorlar.
Şiddet içerdiği için uyarı aldıklarında "Meclis TV'yi açın, orada daha çok şiddet görürsünüz" diyorlar.

Bazen aldıkları uyarılarla dalga geçiyorlar. Mesela RTÜK'ten aldıkları içki uyarısından sonra; her akşam içki masasında toplanan ekip, bir akşam Behzat'ın evinde çay masası kuruyorlar, ortada şekerlik, tabaklarda çerez falan. :-)

Tabii bu dikbaşılıkları haklarında daha fazla uyarı almalarına sebep oluyor. 

En son dizi bakanlığa ve RTÜK'e şikâyet edildi.
Meclise verilen soru önergesi tartışılmaya sunuldu.
Gerekçe de şu: "Dizide polis rolü yapan, dolayısıyla dizide devleti temsil eden karakterler, görev esnasında alkol alıyorlar, evli olmadıkları halde beraber yaşıyorlar  ( Evlendiler, rahat etti herkes. Namusumuz temizlendi (!) ) ve Türk aile yaşam kurallarına uygun olmayan davranışlar sergiliyorlar."

İçimden şunu demek geliyor.
Behzat Ç. dizi la, dizi. :-) 

Ankara Emniyet Müdürü benden daha aklıselim bir cevap vermiş mesela:

"Behzat Ç'yi sadece televizyon dizisi olarak değerlendirmek gerekir. O dizideki uygulamaların bizim mesleğimizle alakası yok. Onlar gibi yapan olursa ikinci gün meslekten ihraç edilir. Ne kullanılan dil, ne o argo, ne sorgulama ne de tahkikat yöntemleri bugün var." 

Dizinin takipçileri, sahipleri aynı zamanda.

Meclise dizi hakkında yapılan suç duyurusundan sonra Behzat Ç. severler Çankaya Belediye'sinin desteğiyle açık havada yaklaşık bin kişiyle diziyi izleyerek şikayeti protesto ettiler.

Bu kadar uyarıdan sonra dizinin yayından kaldırılma korkusunu duyuyorlar içlerinde haklı olarak.

Bu yüzden hep bir ağızdan "Behzat Ç'ye Dokunma! " diyorlar.

Sezon finaline kadar yine açık havada binlerce kişiyle diziyi izleyerek aynı desteği veriyor olacaklar.

Evet, dizide küfür var, argo var, içki var, şiddet var. Hangisine oh, iyi ki de var diyebiliriz, ya da böyle bir şey, nereden icat ediyorlar bunları, diyebiliriz ki?
Hayatın içinden hepsi. Karakterler de, cinayetler de, davranışlar da, aşklar da, komedi de.
Ha, dozunu tartışabilirim. Mesela içkinin neredeyse iki sahneden birinde olmasını eleştirebilirim. Olsun ama bu kadar olmasın, ne olur ki?
Ama küfür sevmeyen, nezakete bayılan biri olarak küfürlerine dokunamam. Kabalıklarını çıkaramam üstlerinden.
Çünkü onlar öyle. Öyle doğmuşlar. Doğaları bu.
Kabul eder izlersiniz; nefret eder izlemezsiniz.
Tercihe bırakmışlar kendilerini.

Ekrandaki diğer polisiye dizilerden keskin bir bıçak gibi ayrılıyor.
Bakınız şöyle:-)

Dizi 4 bölüm önden gidiyor, yedekli çekiliyor.
Leyla ile Mecnun dizisiyle ortak bölüm yaptılar. Birbirlerine konuk oldular.
Temelde kafalar ortak ama iş olarak farklı kulvarlarda olmalarına rağmen kafa ortaklığı iki dizinin izleyicilerini aynı dizide buluşturabildi.
Yönetmen Serdar Akar.
Senarist Ercan Mehmet Erdem.
Emrah Serbes 10 bölümde bir yazıyor.
Müziklerini Pilli Bebek yapıyor.
Ekşi sözlük, twitter, facebook gibi sosyal mecralarda rekor sayıda online yorumlar alan, izleyicisi, "hastası" bol, köşe yazarlarına sık sık konuk olan, deli dolu, başına buyruk, kendine has, soyadı Ç olan bir dizi işte.

Seviyoruz merkez:-)

Behzat Ç. Bir Ankara Polisiyesi
Her Cuma 22.30'da Star'da.

Alakasız Not: Emrah Serbes'in Erken Kaybedenler adlı kitabını almanızı hararetle öneririm. İçindeki çocukla tanışırsınız. Sever bağrınıza basarsınız...

Alakalı Not:  Siz de "Behzat Ç'ye dokunma!" diyorsanız RTÜK'e yazabilirsiniz: