"Tutkuyu da şehveti de her an çantamda taşıyorum."
Demiş Ayşe Arman.
Evliliğini ve ilişkisini anlatmış, nasıl sevgili kaldıklarını, ilişkiyi nasıl canlı tuttuklarını vs...
Düşündüm.
Çoğu kadın sevgi ve dostluğa razı ki bunların olmadığı çok evlilik var.
Belki de şans bu noktaya varabilmek...
İlişkide tutku ve şehvet de varsa; aşk.
Yoksa huzur.
İkisi de; anlamaz dinlemez, kaba, hırçın, kadir kıymet bilmez iki kişinin evliliğinden daha iyi mutlaka...
Bir yerde okumuştum:
"Aşkı taze tutmak için, değiştirmeye çalışmayın. Hep, ilk neyinizden etkilendiyse onu taze tutun, yeşilliğe su serpen manavlar gibi..."
Başladığı gibi giden, en azından başlangıçtakine yakın evlilikler ya da ilişkiler var elbette.
Onlar bir şekilde "karşılaştırılmış" kişiler bence.
Ve bunun farkına varıp, ilişkiyi, aşklarını, birbirlerine hissettiklerini koruyup kollayan, emek verenler onlar.
Karşılığını da aşkla alıyorlar fazlasıyla.
Ne mutlu:-)
Ayşe Arman'ın bahsettiğim yazısı burada
Bu manav benzetmesine bayildim dogrusu.
YanıtlaSilItiraf ediyorum, "....demis Ayse Arman" cümlesini okuyunca icimden "aman.. kac yillik evliymis ki o, böyle ahkam kesiyormus" diye gecti. Kendim ahkam kesmis olmamak icin önce kisacik bir arastirayim bakalim dedim, kac yillik evliymis diye. 2004 de evlenmis...hmm...8 yil. Gayet iyi. 8 yil evli olupta hala daha ilk günki gibi ask yasayabilmek... gercekten cok güzel. Hele 15-20 yil sonra da böyle konusabilirse, ya da en azindan hala mutlu bir evlilik sürdürmüs olursa önünde büyük bir saygiyla egilirim iste:)
Bazi aciklamalarini fazla cesur ve gereksiz bulsam da Ayse Arman'in, en azindan samimiligine inaniyorum ve bunu seviyorum. Hele bir cümlesi var ya sonunda:
"Bana, Ayşe Arman olmaya son vermek de komaz, yeter ki aşk olsun!"
Kalbimi fethetti:)
Arastirken bilmedigim ve cok ilginc buldugum ve beni duygulandiran bazi seylere rastladim, okudum.
Mesela su röportaja da bir bak istersen: http://www.google.de/imgres?hl=de&sa=X&biw=1366&bih=667&tbm=isch&prmd=imvnso&tbnid=BGN8xW7ePPkrgM:&imgrefurl=http://www.platinhaber.com/ayse-armani-bir-de-kocasindan-dinleyin-6366h.htm&docid=trDbvrrdptxwDM&imgurl=http://www.platinhaber.com/d/news/8650.jpg&w=300&h=204&ei=DHGlT-HSJ8bk4QTYu-HJCQ&zoom=1&iact=hc&vpx=344&vpy=176&dur=1958&hovh=163&hovw=240&tx=108&ty=57&sig=101461093252974933556&page=1&tbnh=156&tbnw=218&start=0&ndsp=21&ved=1t:429,r:1,s:0,i:73
Kocasiyla söylesi yapmislar.
Röportajin en sonundaki birkac cümle beni cok etkiledi...Ayse Arman'in fedakarligindan bahsediyor. Vay be dedim icimden, iste ask BUDUR!
(Ilginc olan sudur ki: Bu yorumu yazarken "sevgilimden":)konuya uygun,cok hos bir mesaj geldi. Isinin arasinda kacamak yazmis... sanirim dogru yoldayiz biz de Aysaaanim gibi);)
Sevgilisiniin röportajını ben de okumuş çok sevmiştim..
SilOnlar diğer yarılarını bulanlardan sanırım. Umarım ve dilerim ki 30 yıl sonra da aynı tutkuyla birbirlerine "sevgilim" diyebilirler..
Siz de:-)
Kaç çift sevgili kalabilir ki? zorrrr:)
YanıtlaSilZor görünüyor ama emek verenler kolaylaştırıyorlar işi.
SilKanıtları görünce inanası geliyor insanın..
bu konular,cok derin konular ,oyle yuzeysel bakmakla olmuyor, yemek tarifi gibi, bir tutam ask ,bir cimcik saygi,500 g sevgi eklemekle olmuyor arkadaslar,evlenen hem kadin ,hem erkegin , gecmisi de onemli, (yani kullandiginiz malzelerin bio olmasi gerektigi gibi birt sey ), verdiginiz emekte ,fedakalikta, onemli , hem sonra ben butun bunlardan koydum gene olmadi diyenlere, pastayi bile firinda verdiginizde biraz pismasini beklemeniz gerek, hamuru yogurdugunuzda kabarmasini beklemeiz gerekiyor, yani bu isler birden oluvermez sizin anlicaginiz ;)) opuldunuz !
YanıtlaSilBirden oluvereceğini söylemiyor ki kimse zaten..
SilEmeksiz yemek olmaz:-)
Çok sevmek, dediğiniz gibi birçok kriterin bir araya gelmesi, birbirini tutması vs.. gerek..
Şartlar olgunsa, aşk da geliyor arkasından.
Emek vermeye değiyorsa ilişki ve emek veriliyorsa tabii..
Gercekten cok derin konular! ve suan benimde günlerdir kafami kurcalayan sorularin havada ucustugu bir sirada! Ben bu tür evliliklerin olduguna inaniyorum,olmayanlarinda cogunlukta olduguna! sayfaniza yeni düstüm tam bakmadan böyle dertlendim kusura bakmayin...Tartiyorum tartiyorum ben hakliyim ama basimi oksayan biri yok karsimda,cok üzülüyorum bazen,takmayayim diyorum,kac senelik evliyiz alistim diyorum ama bazen olmuyor,buralarada icimi dökmesem catlar giderdim herhalde,sevgili kalmak cok hostur becerebilene kiymet bilebilene sanstir!
YanıtlaSilBu arada unuttum tanistigimiza cok memnun oldum!
YanıtlaSilİnsanın hayatını paylaştığı biriyle sevgili kalması gerçekten büyük şanstır. Ben ayrı evlerde yaşanması gerektiğini de savunuyorum, aşkın sürekliliğini sağlayacağına inançla. "Evlenmesek" diye bir yazım var bir yerlerde, orada anlatmıştım. Ama bazı evli çiftler var ki onlar zaten mümkünse aynı evde yaşasınlar. Aşklı evlilik gibisi var mı?
SilSizin ne yaşadığınızı bilmiyorum ama.. Sorgu sual dönemindeyseniz sürecek.. Sonra alışacaksınız, susacak içinizde konuşan siz.
Sustuğunuzda sizi mutlu eden bir şeylerin elinizde olmasını dilerim.
Bu arada hoş geldiniz bloguma.:-)
Sizin blogunuza bakmak istedim ama ana sayfa görüntüleniyor fakat herhangi bir yazıyı okumak istediğimde "web sayfası görüntülenemedi" uyarısıyla sayfa kapanıyor. Bilginize..
Cevabin icin cok tesekkür ederim,aslinda cok büyük sorunlar yasamiyorum,üzüldügüm nokta herseyin otomatik ve hep ayni ilerlemesi,hicbir heyecan yok,beklentim cok! Alistim tabii,evet bugünlerde sayfamda sorun var ama ben anlamiyorum ne yapilabilir! Bu arada bende ayri evlerde yasama taraftariyim bazen söylerim,kimine ters geliyor ama ayri yasayip evli kalan cok cift var burada...
YanıtlaSilKabullenen ama vazgeçmeyenlerden olun dilerim..
Silhttp://nurayilbars.blogspot.com/search?q=kabullenmek+vazge%C3%A7i%C5%9F+midir
her yaşanan kendine 'özel' olduğundan yaşananları ancak yaşanırken kendi içinde kendi belirlerken, örnekler...tavsiyeler ... ve öneriler yetersizdir...geçersizdir ve de gereksizdir bence.
YanıtlaSilHaklısınız, yaşanan herşey kişiye, ilişkilere özel..
SilAma mutlaka birinden biriyle yolu kesişiyor insanın.. Yaşananlardan kendine düşeni alabiliyor bir şekilde. Tanımasa bile başkasının yaşadığı, yaptığı, sonuçlandırdığı, bir diğerine ışık olabiliyor...
Bu yüzden, yazılan kitaplar, terapistlerin dedikleri, yaşayanların paylaştıkları, çözüm önerileri vs. yetersiz, zaman zaman geçersiz olabilir ama gereksiz değil sanki..