İşaretler

Son zamanlarda yemek yapmayı pek sever olmuştu. Mutfağa robot aldı, şef bıçağı, ölçü kaşıkları, tartı.. Yabancı yemek tarifleri deniyordu.
Sağlıklı beslenmeye de dikkat eder olmuştu. Yazlığa gidince ilk iş kendine yemeklik alışveriş yapmıştı.
Tabii aldıklarının çoğunu tüketecek zamanı olmadı...
Mutfağından ve evden buraya bir dolu eşya geldi ona ait. Bu tuz da onlardan biri. Himalaya tuzu.
Daha hiç açılmamış.
İlk gördüğümde çok kötü hissettim elbet...
Çok...
Biraz zaman geçtikten sonra bir gün İpek 'le mutfaktayken dedim ki, İpekcim, bu tuzu Barış almış ama kullanamamış. Bunu biz açalım, kullanalım. Onun seçimi, onun eli değmiş buna. Hep mutfakta dursun, görünce onu analım, canım Barış'ımız aldı bunu, diyelim. Görünce mutsuz değil, gülümseyerek bakalım, ona gülümser gibi.
Ben öptüm sarıldım tuz kavanozuna. O da aynısını yaptı. Dolaba koyduk ve o günden beri kullanıyoruz.

Az önce yemek yaptım. Kavanozu aldım, tuzu kullandım, sonra her zaman yaptığım gibi öptüm, ellerimle sardım öylece durdum, onu, parmak izini ve enerjisini hissedeyim diye.
Kesmedi, biraz da sarıldım.
Dolaba koyarken daha önce hiç fark etmediğim bir şeyi fark ettim.

Kavanozun üstünde kuşlar var.

Bir tanesinin ayağına bağlı notu aldım, okudum:
Şöyle yazıyor:

Burada kuş gibi özgürüm.
Rahat ol annem.

Barış.

☘☘☘

Ve ben bunları yazarken bir kuş geldi balkona.
Evet o benim, dedi, uçtu gitti.

Allah'ım, bana yavrumdan İşaretler gönderiyor.
Minnetle, şükürle, duayla❤️

25 Temmuz 2019
20.30