Babalar Günü

Babam Barış'ı göremedi. Onun gidişinden üç yil sonra doğdu Barış. Hep görseydi cok severdi diyordum. Barış da babami severdi. Simdi koyun koyunalar.
Hiç görmediği torunuyla.

Ben babalar gününde babamı ziyaret ettim.
Baba oğlunu ziyaret etti.
Konuştum, kutladım.
Ses yok.
Oğul babayı kutlasın diye kulak kesildim.
Yine ses yok.

Gidince nasıl sessizleşiyorlar, yoklaşıyorlar böyle.
Beden yok sarılmaya.
Ses yok duymaya.
Koku yok koklamaya.
Mahrumiyet bölgesi bütün mezarlıklar.
Hiçbir özel günün kutlanamadığı.
Bütün duyu organlarımızı körlemek zorunda kaldığımız...

Kalp açık tek.
Kalpten kalbe gidiyor ne gidiyorsa.
Giden kalbini bırakıyor, kendi kalbimizin içine.
Kat kat kalp var bende.
Yokum ama çokluğum.
Kalabalığım.
Ama kalabalık içindeki en derin yalnızlıktayım.
Kalp atıyor ya iç içe..
Yetiriyorum kendime öyle böyle..

Babam..
Düşündüğümde kalbime en ufak bir gölge bile düşürmeyenim.
Tertemiz, güzel kalpli, sevgili..
İyi ki..

Oğlumu emanet ettim sana ve anneme..
Önce Allah'a, sonra size.
Iyi bakın birbirinize.
❤❤❤

16 Haziran 2019
14.00