Mesaj

Bugün okunmuş on kitap içinden bir kitap seçtim. Diğer dokuzundan birini değil, bu kitabı seçtim. İki tane oğlan çocuğu vardı kapakta. Ondan seçtim belki; küçük oğlan çocukları hep savunmasız, saf, sevilesi gelirdi bana.
Hala da öyle.
Daha çok öyle.

Kitabı aldım, bir iki saat sonra okumaya başladım. Birkaç sayfa sonra kitabın arasında bir notla karşılaştım.
Kime yazıldığı belli değil, isim yok.
Kimin yazdığı belli değil, ismi yok.
Belki bir arkadaşa ya da sevgiliye, belki kardeşe, belki anneye ya da çocuğa yazılmış. Bilmiyorum.
Anlamak için birkaç kere okudum. Öylece baktım sonra nota.
Sonra bu tesadüf olamaz, Barış'ımdan bana merhabadır, diye sahiplendim, üstüme alındım.
Allah'ım bana oğlumdan mesajlar gönderiyor diye şükrettim.
Kalbimdekini aldım bir daha kalbime koydum.
Çoğaltarak.
Meleğimi..

"Kendini mutsuz, çaresiz ve yalnız hissettiğinde hep yanında, en önde olarak beni göreceğine söz veriyorum.
Tabii mutluluklarında da.
Hayatının geri kalanında kalbinde olmak dileğiyle.
Meleğin."

9 Haziran 2019
20 34
Odandan
Masandan