Karşı Mahalle

Ortaköy'e akın akın geliyor insanlar. Hava güzel. Tatil.
Çıktım dışarı, biraz değişiklik olsun diye.
Feriye'ye gittim, biraz kitap okudum. Ne kadar dakika okuduysam o kadar düşünemedim seni. Ne zaman bıraktım okumayı, aldım seni de yanıma çıktım oradan.

Kalabalıktı, çok kalabalık. Sakin bir yerler aradım.. Mahallede dolaştım biraz.
Köhne bir ev gördüm. İçine girip bin yıl kaldıktan sonra artık senin olmadığını kabullenip çıkabilir miyim oradan acaba, diye düşündüm.

Yürüdüm, yürüdüm. İnsan görmeyeceğim, sakin bir yerler istedim. Karşı mahalle geldi aklıma.
Sen demiştin ya, çok güzel evler var, arada gidip keşfetmek lazım yeni yerleri, diye. Hatta kuzenlerinle birlikte bize de gezdirmiştin oraları. Dost'u tanıdığın yere götürmüştün. Bak buradaydı atölyesi, demiştin. Dost senin için bir fidan dikti yaşadığı yerde. O iyi biri. Kalbi iyi. Senin şimdiye kadar heybene koyduğun bütün kalbi iyiler gibi.
Senin gibi.

(O gün çektiğimiz fotoğraflara baktım. Yeşil şalvar pantolonun var üstünde. Saçların biraz uzun. Sakalların var. Gözlerin, saçların, sakalların simsiyah. Nasıl yakışıklısın nasıl!
Kara oğlum benim.)

Gittim bizi götürdüğün mahalleye. Senin ayak hızınla. Birlikte dışarı çıktığımızda beni durduruyordun her defa. Biraz yavaş yürü, çok hızı gidiyorsun, acelen ne annem, diyordun.
Evet hiçbir yere yetişmeyeceğim zaman bile hızlı yürüyorum. Aslında Barış'a göre hızlı yürüyorum. Kendi hızınıza bir bakın, hızlısınız siz de.
Barış yavaş yavaş, aheste aheste, her defasında baktığı yerleri yeni görüyor, keşfetmesi için yavaş gitmesi gerekirmiş gibi yürüyordu.
Tıpkı onun gibi yürüdüm karşı mahallede. Hiç acele etmeden. Sağıma soluma bakarak, evleri, önlerindeki çiçekleri, yere miskince uzanmış kedileri, köpekleri durup durup izleyerek. İyi bir şey yavaş yürümek, onu dedim kendime.
Dost'un atölyesinin önünde durdum. Onun seninle ilk tanışmanızı anlattığı gibi seni hayal ettim. Sen oldum orada. Çok zor böyle anlar. Anlatılamayacak gibi.

Keşke biraz daha büyük bir mahalle olsaydı. Çabuk bitti, birkaç kere dolaştım aynı yerleri ben de.
Çok huzurlu bir yer orası.
Sessiz sakin.
Hem herkes var, hem kimse yok gibi.
Barış gibi.

Eve geldim. En son arkadaşlarınla gittiğin tatilde çektiğiniz videoyu izledim. Arabanız bozulmuş. Ne olduğunu anlamaya çalışıyorsunuz. Bir şeyler anlatıyorsun gülerek.
Fotoğraflarına da baktım.
İyice ikna oldum.
Sen gitmiş olamazsın.

Odandan, masandan.
6 Haziran 2019
19 00